{ CLAIR DE LUNE }
Claude
Debussy był muzykiem niezwykle utalentowanym, cechującym
się doskonałą techniką. Potrafił komponować zarówno dzieła rozbudowane (np.
opera „Popołudnie fauna”), jak i wspaniałe miniatury. Posługiwał się także
formami wokalnymi, w których wykorzystywał współczesną sobie francuską poezję
(m.in. Verlaine’a). W jego twórczości bardzo mocno widoczne były wpływy muzyki
orientalnej. W swoich listach wielokrotnie podkreślał, iż dąży do odnalezienia w muzyce czegoś nowego, dotychczas jeszcze
nieznanego. Debussy stosował często różnego rodzaju eksperymenty, które
niekoniecznie dobrze wpasowywały się w ówczesne czasy i modę.
 |
| Claude Debussy |
Jego utwór zatytułowany
„Wiosna” został zrecenzowany jako dzieło artysty o widocznej tendencji do
nietypowych rozwiązań. Również w tym artykule po raz pierwszy użyto terminu „impresjonizm” w odniesieniu do muzyki,
co przyczyniło się do wyodrębnienia się całego nurtu.
Światło księżyca (Clair
de Lune) Claude’a Debussy’ego to niezwykle nastrojowa kompozycja fortepianowa,
trzecia część Suity bergamaskiej - cyklu utworów na fortepian, na który
składają się także: Preludium, Menuet i Passepied. Suita została napisana w 1888, lecz wydana
dopiero w 1903 roku. To utwór znaczący dla światowego rozwoju muzyki oraz
wizytówka twórczości Debussy'ego. Tytuł Światło księżyca pochodzi z wiersza
Paula Verlaine’a. Jest jednym z trzech fortepianowych utworów „księżycowych”
Debussy’ego. Początkowo utwór ten miał nosić tytuł Parada sentymentalna.
Clair de lune to
najsłynniejsza część całej suity, często grywana jako samodzielny utwór –
uważana jest za manifest impresjonizmu
w muzyce i jest jedną z najpopularniejszych kompozycji Debussy'ego. Pojawia się
m.in. w filmach Fantazja, Ocean's Thirteen, Pokuta, Siedem lat w Tybecie,
Frankie i Johnny oraz Zmierzch, gdzie główny bohater wampir Edward gra
ukochanej Belli właśnie Clair de lune.
„Muzyka zaczyna się
tam, gdzie słowo jest bezsilne – nie potrafi oddać wyrazu; muzyka jest tworzona
dla niewyrażalnego.”
– Claude Debussy
{ TO BUILT A HOME }
Zespół The Cinematic Orchestra powstał w 1999
roku w Wielkiej Brytanii. Jego założycielem i głównym członkiem jest Jason
Swinscoe. Już pierwsza płyta - Motion przyniosła zespołowi duża popularność i
uznanie krytyków. Potwierdzeniem tej opinii było zaproszenie zespołu do występu
na żywo podczas prezentacji dorobku i jednocześnie ceremonii wręczenia nagrody
Lifetime Achievement Stanleyowi Kubrickowi podczas Director's Guild Awards. Jeszcze
większy rozgłos zespół zdobył dzięki nowemu soundtrackowi do rosyjskiego filmu
niemego z 1929 roku – Człowiek z kamerą. Sam zespół jest wyjątkowy. Poszukuje i
tworzy niesamowitą aurę potrafiącą zachwycić odbiorcę.
The Cinematic Orchestra
słyną ze stylowego połączenia jazzowej
improwizacji i elektronicznych eksperymentów.
 |
| The Cinematic Orchestra |
Za każdym razem gdy
słyszę pierwsze takty - partię fortepianu w „To Build A Home” – utworu pochodzącego
z wydanego przez The Cinematic Orchestra w 2007 roku albumu Ma Fleur – po mojej
skórze przebiega dreszcz, a przez głowę przelatują setki myśli, obrazów i
wspomnień. Utwór ten jest pełen emocji, narastających z każdym następnym
dźwiękiem. To Built a Home stopniowo rośnie, brzmienie nawarstwia się, pojawia
się coraz więcej dźwięków. Można zinterpretować go jako metaforę życia. Zespół
stopniowo buduje napięcie w utworze, wprowadzając kolejne instrumenty, ich
złożoność i harmonię, intryguje niezwykłym tekstem, by zakończyć słowami „A
teraz nadszedł czas by odejść i obrócić się w pył...” rozluźniając każdy
mięsień w ciele słuchacza. Jest to niezwykle piękny utwór, a wsłuchując się w
magnetyzujące dźwięki fortepianu odpływamy w zupełnie inny świat… Za to właśnie
kocham muzykę.
„(…) Nie myślę o
piosence w klasyczny sposób, nie traktuję jej jako utworu muzycznego. Traktuję
to bardziej jako formę sztuki, którą można zinterpretować wieloma środkami (…)”
– Jason Swinscoe, założyciel i lider The Cinematic
Orchestra.
{ Bibliografia }
ninateka.pl
brandnewanthem.pl
jazzsoul.pl
